Άγιος Νεκτάριος Τρίκορφο

.

Ο Γέροντας μας π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης

Για κάθε μοναστήρι η ψυχή του, το θεμέλιο του, ο κάθε χτύπος της καρδιάς όσων ζουν μέσα σ᾽ αυτό, είναι ο Γέροντας. Έτσι στο δικό μας κοινόβιο, εμπνευστής, καθοδηγητής, ποδηγέτης, η ψυχή και η καρδιά της Μονής είναι ο π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης.

Tο πρόσωπο του Γέροντά μας αποτελεί σημείο αντιλεγόμενο από τα πρώτα κιόλας βήματά του ως ιερέως. Ο ίδιος αισθάνθηκε μέσα του από πολύ μικρός την κλίση της ιερωσύνης, αισθάνθηκε την ψυχή του να πυρπολείται από τον θείο έρωτα όταν από παιδί ακόμα άκουγε τα φλογερά κηρύγματα του π. Αυγουστίνου Καντιώτη. Μέσα στην ψυχή του άρχισε να καίει ένας πόθος να γίνει ένας ιερέας σαν τον π. Αυγουστίνο, καθαρός, αγωνιστής που θα μεταλαμπαδεύει τον θείο έρωτα και σε άλλες ψυχές ως γνήσιος απόστολος του Χριστού. Και πραγματικά το όνειρο πραγματοποιήθηκε και δέχθηκε το μυστήριο της ιερωσύνης, με την χάρη του Θεού, το 1981, λίγο καιρό μετά τη μοναχική του κουρά, στην οποία έλαβε θαυματουργικά το όνομα του Αγίου Νεκταρίου, διότι ο Μητροπολίτης ήθελε να του δώσει το όνομα Αγαθόνικος ή Γεώργιος. Έκτοτε στα χρόνια αυτά που πέρασαν εμείς που αξιωθήκαμε από τον Θεό να τον γνωρίσουμε και να είναι ο πνευματικός μας πατέρας, είδαμε με τα μάτια μας αυτό το οποίο γράφαμε στην αρχή, δηλαδή, ότι ο ίδιος αποτελεί σημείο αντιλεγόμενο κι όπως ακριβώς ο προστάτης του Άγιος Νεκτάριος, πολλές φορές παρεξηγήθηκε, παρερμηνεύθηκε, και από τότε ακόμα, νέος μοναχός και ιερέας δ ι ώ χ θ η κ ε….

Όπως ακριβώς είμαστε μάρτυρες των διωγμών του, έτσι όμως είμαστε μάρτυρες και της αγίας βιοτης του. Εκείνος τ᾿ αντιμετωπίζει όλα έχοντας στραμμένη την εμπιστοσύνη του, τα μάτια της ψυχής και του σ ώματός του, προς το Νυμφίο Χριστό, τον οποίο και αγαπητικώς λατρεύει. Δεν σταματά να επαναλαμβάνει ότι για να γίνονται έτσι τα πράγματα, αυτό είναι και το θέλημα του Θεού. Δεν παραπονιέται ποτέ του και όχι μόνο δεν πικραίνεται από τον πόλεμο, τις συκοφαντίες και από τις διώξεις, αλλά πάντοτε όλα τα δέχεται αγόγγυστα και με αγάπη προς όλα εκείνα τα πρόσωπα που τον διώκουν, τον πολεμούν και τον παρερμηνεύουν. Βέβαια δεν τον γνωρίζουν… δεν γνωρίζουν το βάθος και το ύψος του μεγάλου ανδρός. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τον άνθρωπο αυτό τόσο εξαιρετικό; Ποια είναι τα χαρίσματά του εκείνα που τον καθιστούν μια εξέχουσα πνευματική προσωπικότητα; Δεν είναι δύσκολο να το περιγράψεις, γιατί το νοιώθεις καθώς τον γνωρίζεις με την πρώτη ματιά. Είναι απλός, πολύ απλός και πολύ προσεγγίσιμος. Εκπέμπει δε την ΑΓΑΠΗ του και την αγάπη της απλής, παιδικής ψυχής του, που απλώνεται προς όλους, χωρίς διακρίσεις και ιδιοτέλειες… είναι ένας άνθρωπος που βιώνει την αγάπη του Θεού, βιώνει τον ίδιο τον Θεό. Και τον βιώνει με μία αστείρευτη χαρά που μεταδίδει και στους άλλους που βρίσκονται γύρω του. Παράλληλα είναι ένας εραστής του Χριστού και Εκείνον μόνον λατρεύει, για Εκείνον είναι γεμάτη η καρδιά του και για Εκείνον προσπαθεί να εμπνεύσει και τις δικές μας καρδιές να χτυπούν από θείο έρωτα. Αυτός ο θείος έρωτας τον κατέστησε και αγωνιστή, τόσο στο πνευματικό στάδιο, όσο και στους αγώνες της Εκκλησίας σε δύσκολες καμπές και για σπουδαιότατα θέματα όπως το αυτόματο διαζύγιο, ο πολιτικός γάμος, η νομιμοποίηση των εκτρώσεων, το 666, οι ταυτότητες, η Συνθήκη Σένγκεν, η εκκλησιαστική περιουσία, ο ερχομός του Πάπα στην Ελλάδα και άλλα για τα οποία χρειάζονται οι σελίδες ενός βιβλίου για να καταγραφούν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που δέχθηκε ακόμη και απειλές, δυστυχώς και από εκκλησιαστικούς παράγοντες, που τον προειδοποιούσαν να σταματήσει να αγωνίζεται για να μη βρεθεί ξανά με κουστούμι και γραβάτα… Δεν δίστασαν να τον σύρουν ακόμη και σε εκκλησιαστικά και κοσμικά δικαστήρια από τα οποία όμως ο Θεός πάντοτε τον διέσωζε. Εκείνος όμως πάντοτε ακατάβλητος, πάντοτε στις επάλξεις, με τα θηρία να βρυχώνται γύρω του, να αγωνίζονται να τον καταβάλλουν, αλλά η αγάπη του στο Θεό και η αγάπη του Θεού προς αυτόν πάντα του δίνουν τη δύναμη να συνεχίζει ακαταπόνητος.

Πολλοί άνθρωποι, ταλαιπωρημένοι, από διάφορες ψυχικές και σωματικές ασθένειες, τραυματισμένοι από την αμαρτία, φορτωμένοι με διάφορα προβλήματα, καταφεύγουν στο Γέροντα για να βρουν ανακούφιση, παρηγοριά, στήριγμα, λύτρωση. Κι εκείνος τους δέχεται όλους με όλη του την αγάπη, αφουγκράζεται τις αγωνίες, τα προβλήματα, τους πόνους τους. Τους ανακουφίζει, τους παρηγορεί, τους νουθετεί, τους απαγγιστρώνει από τα δίχτυα και τις πλεκτάνες του διαβόλου και τους βοηθά να στρέψουν κι εκείνοι ελπιδοφόρα τα μάτια τους και την ψυχή τους προς τον ιατρό των ψυχών και των σωμάτων προς τον Ιησού μας Χριστό που είναι η μόνη ελπίδα στα αδιέξοδα της ζωής, στην απελπισία της ψυχής. Πόσοι άνθρωποι άλλαξαν κοντά του! Πόσοι είναι εκείνοι που μέσα από τα μάτια του είδαν τον Θεό και πόσοι είναι εκείνοι που μέσα από την δική του αγάπη για τον Θεό άρχισαν να νοιώθουν τα πρώτα σκιρτήματα μέσα στην καρδιά τους για τον Δημιουργό. Ο Γέροντας έχει το χάρισμα να σε συμφιλιώνει με τον Θεό σε μία εποχή που έχει γυρίσει την πλάτη της στο Θεό, που τον έχει αρνηθεί, που έχει χαράξει την αντίθετη πορεία από αυτή που οδηγεί στην αγκαλιά Του. Δεν είναι λίγες οι φορές που βιώνουμε θαυμαστά και παράδοξα που ενεργεί η Χάρη του Θεού μέσω του Γέροντά μας και πολλοί ασθενείς και πάσχοντες έχουν βρεί την ίαση και θεραπεία τους. Ο Γέροντας ιδιαίτερα αγαπά τους νέους, γιατί ξέρει πόσο πολύ βάλλονται στην εποχή μας και πόσο πολύ πολεμούνται από τον διάβολο για να μην γνωρίσουν και να μην αγαπήσουν τον Θεό. “Παιδιά μου γνωρίστε τον Θεό” λέει σε όλους όσους συναντά “πώς θα αγαπήσετε κάποιον που δεν γνωρίζετε, πώς θα του αποκτήσετε εμπιστοσύνη; πώς θα τον πιστέψετε; Γι᾿ αυτό γνωρίστε Τον. Γι᾿ αυτό είμαι εδώ. Για να σας βοηθήσω να τον γνωρίσετε…”. Και πραγματικά έγινε ο πνευματικός καθοδηγητής πολλών νέων που οχι μόνον γνώρισαν τον Θεό, τον πίστεψαν και τον αγάπησαν, αλλά κι ένοιωσαν μέσα στην ψυχή τους τον Θείο έρωτα και τον ακολούθησαν ως μοναχοί και μοναχές.

Το έργο του πραγματικά είναι τεράστιο γιατί είναι απέραντη η αγάπη του στο Θεό. Σέ λίγες γραμμές δεν μπορούμε να κλείσουμε κάτι τόσο μεγάλο. Θέλουμε μόνο να δοξάσουμε τον Θεό που μας χάρισε τον Γέροντά μας. Θέλουμε να τον παρακαλέσουμε σε εκείνον να χαρίζει πλούσιο το έλεός Του και σε εμάς την φώτιση να ακολουθούμε τα χνάρια του και με την υπακοή μας να τον ευαρεστήσουμε για να πεί στο Νυμφίο του Χριστό “ιδού εγώ και τα παιδία ά μοι έδωκεν ο Θεός”.

Γερόντισσα Μόνικα